با توجه به چندین مشکل بصری تونل هایی که قبلاً معرفی کرده ایم ، الزامات بالاتر برای روشنایی تونل مطرح می شود. برای مقابله موثر با این مشکلات بصری ، می توانیم جنبه های زیر را طی کنیم.
روشنایی تونلبه طور کلی به پنج بخش تقسیم می شود: بخش نزدیک ، بخش ورودی ، بخش انتقال ، بخش میانی و بخش خروجی که هر یک از آنها عملکرد متفاوتی دارند.
(1) بخش نزدیک به: بخش نزدیک به تونل به بخشی از جاده نزدیک به ورودی تونل اشاره دارد. در خارج از تونل ، روشنایی آن از شرایط طبیعی خارج از تونل ، بدون نورپردازی مصنوعی ناشی می شود ، اما از آنجا که روشنایی بخش نزدیک به نورپردازی در داخل تونل ارتباط نزدیکی دارد ، همچنین مرسوم است که آن را به عنوان یک بخش روشنایی بنامیم.
(2) بخش ورودی: بخش ورودی اولین بخش روشنایی پس از ورود به تونل است. بخش ورودی قبلاً به عنوان بخش سازگاری نامیده می شد که به نورپردازی مصنوعی نیاز دارد.
(3) بخش انتقال: بخش انتقال بخش روشنایی بین بخش ورودی و بخش میانی است. این بخش برای حل مشکل سازگاری بینایی راننده از روشنایی زیاد در بخش ورودی تا روشنایی کم در بخش میانی استفاده می شود.
(4) بخش میانی: پس از رانندگی راننده از طریق بخش ورودی و بخش انتقال ، دید درایور روند سازگاری تاریک را به پایان رسانده است. وظیفه روشنایی در بخش میانی اطمینان از ایمنی است
(5) بخش خروج: در طول روز ، راننده می تواند به تدریج با نور قوی در خروجی سازگار شود تا پدیده "سوراخ سفید" را از بین ببرد. در شب ، راننده می تواند به وضوح شکل خط جاده خارجی و موانع موجود در جاده در سوراخ را ببیند. ، برای از بین بردن پدیده "سیاه چاله" در هنگام خروج ، روش معمول استفاده از لامپ های خیابانی به عنوان روشنایی مداوم در خارج از تونل است.
زمان پست: سپتامبر 17-2022
