با توجه به چندین مشکل بصری تونل ها که قبلاً معرفی کردیم، نیازهای بالاتری برای روشنایی تونل مطرح می شود. برای مقابله موثر با این مشکلات بصری، می توانیم جنبه های زیر را طی کنیم.
روشنایی تونلبه طور کلی به پنج بخش تقسیم می شود: بخش نزدیک، بخش ورودی، بخش انتقال، بخش میانی و بخش خروجی که هر کدام عملکرد متفاوتی دارند.
(1) بخش نزدیک شدن: بخش نزدیک به تونل به بخشی از جاده نزدیک به ورودی تونل اشاره دارد. در خارج از تونل، روشنایی آن ناشی از شرایط طبیعی خارج از تونل، بدون نور مصنوعی است، اما از آنجایی که روشنایی بخش نزدیک به نور با روشنایی داخل تونل ارتباط نزدیکی دارد، مرسوم است که آن را بخش روشنایی نامیده می شود.
(2) بخش ورودی: بخش ورودی اولین بخش روشنایی پس از ورود به تونل است. قسمت ورودی قبلاً بخش سازگاری نامیده می شد که نیاز به نور مصنوعی دارد.
(3) بخش انتقال: بخش انتقال بخش روشنایی بین بخش ورودی و بخش میانی است. از این قسمت برای حل مشکل تطبیق دید راننده از روشنایی زیاد در قسمت ورودی تا روشنایی کم در قسمت میانی استفاده می شود.
(4) بخش میانی: پس از عبور راننده از بخش ورودی و بخش انتقال، دید راننده فرآیند سازگاری تاریک را تکمیل کرده است. وظیفه نورپردازی در بخش میانی اطمینان از ایمنی است.
(5) بخش خروج: در طول روز، راننده می تواند به تدریج با نور قوی در خروجی سازگار شود تا پدیده "چاله سفید" را از بین ببرد. در شب، راننده می تواند به وضوح شکل خط جاده خارجی و موانع موجود در جاده را در سوراخ ببیند. ، برای از بین بردن پدیده "سیاه چاله" در خروجی، روش معمول استفاده از لامپ های خیابانی به عنوان روشنایی مداوم در خارج از تونل است.
زمان ارسال: سپتامبر 17-2022
