Kiedyś wiele elementów urządzeń było wykonanych z metalu w celu ochrony przed zakłóceniami elektromagnetycznymi (EMI), ale przejście na tworzywa sztuczne stanowi odpowiednią alternatywę. Aby przezwyciężyć największą słabość plastiku w tłumieniu zakłóceń elektromagnetycznych, czyli brak przewodności elektrycznej, inżynierowie zaczęli szukać sposobów na metalizację powierzchni plastiku. Aby poznać różnicę między czterema najpopularniejszymi metodami powlekania tworzywami sztucznymi, przeczytaj nasz przewodnik po każdej z metod.
Po pierwsze, poprzez powlekanie próżniowe nanosi się odparowane cząstki metalu na warstwę kleju na częściach z tworzyw sztucznych. Następuje to po dokładnym oczyszczeniu i obróbce powierzchni w celu przygotowania podłoża do aplikacji. Plastik metalizowany próżniowo ma wiele zalet, z których główną jest to, że można go bezpiecznie przechowywać w określonej komórce. Dzięki temu jest bardziej przyjazna dla środowiska niż inne metody, przy jednoczesnym zastosowaniu skutecznej powłoki ekranującej EMI.
Powłoka chemiczna również przygotowuje powierzchnię tworzywa sztucznego, ale poprzez wytrawienie jej roztworem utleniającym. Lek ten wspomaga wiązanie jonów niklu lub miedzi, gdy część jest umieszczona w roztworze metalu. Proces ten jest bardziej niebezpieczny dla operatora, ale gwarantuje pełną ochronę przed zakłóceniami elektromagnetycznymi.
Inna powszechna metoda powlekania tworzyw sztucznych, galwanizacja, ma podobieństwa do osadzania chemicznego. Polega to również na zanurzeniu części w metalowym roztworze, ale ogólny mechanizm jest inny. Galwanizacja nie jest osadzaniem oksydacyjnym, lecz powlekaniem tworzywa sztucznego w obecności prądu elektrycznego i dwóch elektrod. Zanim jednak to nastąpi, powierzchnia plastiku musi już być przewodząca.
Inną metodą osadzania metalu wykorzystującą unikalny mechanizm jest natryskiwanie płomieniowe. Jak można się domyślić, natryskiwanie płomieniowe wykorzystuje spalanie jako medium do powlekania tworzyw sztucznych. Zamiast odparowywać metal, Flame Atomizer zamienia go w ciecz i rozpyla na powierzchnię. Tworzy to bardzo szorstką warstwę, której brakuje jednorodności w przypadku innych metod. Jest to jednak szybkie i stosunkowo proste narzędzie do pracy z trudno dostępnymi obszarami komponentów.
Oprócz wypalania istnieje metoda natryskiwania łukowego, w której do topienia metalu wykorzystuje się prąd elektryczny.
Czas publikacji: 12 sierpnia 2022 r
